Προς:

Πολιτική Ηγεσία ΥΠΑΙΘΑ                                                                                               

Γραφείο Υπουργού, Κ. Πιερρακάκη

Γραφείο Γενικού Γραμματέα Ε.Ε.Κ.&  Δ.Β.Μ., Γ. Βούτσινο

Γραφείο Υπηρεσιακού Γραμματέα, Ι.  Βλάσση

Κοιν.: Όλα τα μέλη

Την Παρασκευή αποχωρούν έντεκα συνάδελφοί μας από τη Διεύθυνση Νεολαίας για το νέο Υπουργείο Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής. Αποχωρούν στο άγνωστο αλλά όχι με βάρκα την ελπίδα. Στο άγνωστο γιατί το Υπουργείο  Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας υφίσταται μόνο «επί χάρτου», χωρίς οργανισμό, χωρίς κανένα λειτουργικό σχεδιασμό,  ή στοιχειώδη πρόβλεψη για το πώς θα λειτουργήσουν οι «μεταφερθείσες» αρμοδιότητες, πώς θα διασφαλιστεί η ομαλή μετάβαση στο νέο οργανωτικό σχήμα. Μία μόνο απόφαση κατανομής προσωπικού στο Υπουργείο, όπου απλά αναφέρονται πλείστες θέσεις Προϊσταμένων. Χωρίς αρμοδιότητες. Κενές περιεχομένου. Κενές ουσίας.

Κι αν το έλλειμμα  «στρατηγικού σχεδιασμού», «οργάνωσης» και «λειτουργίας» φανερώνει το «βασιλιά που είναι γυμνός», αντιθέτως περισσεύει η εξωφρενική αδιαφορία για τους συναδέλφους που δεν ρωτήθηκαν, δεν είχαν δικαίωμα επιλογής και απλά τους ζητείται να μαζέψουν τα πράγματά τους και να φύγουν. Παρά τις προσπάθειες που έγιναν με επιστολές στον υπουργό, με προτάσεις για αμοιβαίες μετατάξεις. Οι φωνές τους έπεσαν στο κενό.

Φεύγουν βρίσκοντας μόνοι τους κούτες, πακετάροντας, κουβαλώντας, ενώ τα προσωπικά τους είδη θα πρέπει να τα μεταφέρουν μόνοι τους στο νέο χώρο εργασίας τους όπου δεν υπάρχει πρόβλεψη για parking, συνεπώς θα τα κουβαλήσουν μόνοι τους, με τα ΜΜΜ.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, αυτό δεν αφορά κάποιους άλλους. Αφορά όλους και όλες εμάς.

Η υποβάθμιση του δημόσιου τομέα και του στελεχιακού του δυναμικού με προφανείς κοντόφθαλμους, ευκαιριακούς επικοινωνιακούς σχεδιασμούς και κενόδοξες εξαγγελίες «μετασχηματισμού» και δήθεν «αναβάθμισης» κρύβουν την μακροπρόθεσμη πολιτική της εκχώρησης βασικών υπηρεσιών του δημοσίου σε ιδιώτες ανεξέλεγκτα με μόνο γνώμονα, υπερκέρδη μοιρασμένα σε λίγους.

Η πολιτική της κυβέρνησης ποντάρει στην αδιαφορία, στο «δεν συμβαίνει σε μένα». Κι όμως θα συμβεί.

Για ένα πράγμα δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες:  τη  συστημική βία μιας κυβέρνησης –νταή, σαν το  «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» του κ. Αυγενάκη. Είμαστε δίπλα στους συναδέλφους μας και θα συνεχίσουμε να τους στηρίζουμε. Γιατί η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας απέναντι στην απάθεια και στην ιδιώτευση που με τόσο ζήλο καλλιεργούν ως κοινωνική στάση.

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.