Κύριε Γενικέ

Η κατάρτιση νέου Οργανισμού του Υπουργείου έχει καθυστερήσει με βάση τα χρονοδιαγράμματα που είχαν τεθεί. Βασικός λόγος είναι η εκκρεμότητα με την κατάρτιση νέου, σύγχρονου Οργανισμού για τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης.

Είναι γεγονός πως ο Ν. 1566/85,ο οποίος ουσιαστικά επείχε θέση Οργανισμού δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των σημερινών απαιτήσεων μιας σύγχρονης και αποτελεσματικής Δημόσιας Διοίκησης. Γι’ αυτό και είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε, μολονότι έχουν παρέλθει οι αρχικές προθεσμίες, να νομοθετηθεί ένας Οργανισμός λεπτομερής όχι μόνο ως προς την αποστολή των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, τη διοικητική πυραμίδα και των περιγραμμάτων θέσεων αλλά και την ακριβή αποτύπωση των θέσεων ανά κατηγορία και κλάδο, βάσει του Π.Δ.Π 50/2001 περί Προσοντολογίου, όπως ισχύει σήμερα. Προκάτ περιγραφές στον εκκολαπτόμενο Οργανισμό με ελλειπτικές αναφορές σε κρίσιμα ζητήματα, όπως τα ανωτέρω, ώστε στο όνομα της ταχύτητας δημοσίευσης σε ΦΕΚ, να συμπεριληφθούν τεχνηέντως ρυθμίσεις που εξυπηρετούν ιδιοτελείς σκοπούς συγκεκριμένων ομάδων που δρουν στο παρασκήνιο, θα μας βρει όχι απλώς αντίθετους αλλά μαχητικούς τόσο στους διαδρόμους του Υπουργείου όσο και στις αίθουσες των δικαστηρίων.

Είχαμε πιστέψει ότι η σημερινή πολιτική ηγεσία, σε αντίθεση με τις πρακτικές του παρελθόντος, θα ζητούσε τη θεσμική μας συμβολή, όπως είχε φανεί και στη συγκρότηση της σχετικής Επιτροπής για τον Οργανισμό. Η λειτουργία όμως εκείνης της Επιτροπής παραπέμφθηκε στις ελληνικές καλένδες, ενώ στην Επιτροπή συνεργασίας με το ΕΚΔΔΑ οι εκπρόσωποι των εργαζομένων της Κ.Υ. φαίνεται ότι δεν ήταν επιθυμητοί και αποκλειστήκαμε από τις εργασίες της, περιοριζόμενοι στα ψίχουλα από ετεροχρονισμένες φήμες.

Από αυτές τις φήμες έχουμε γίνει κοινωνοί ότι εν τέλει οδεύουμε προς ενιαίο Οργανισμό με τις αποκεντρωμένες μονάδες του Υπουργείου υπό τον φερετζέ των Κεφαλαίων Α και Β. Μακριά από συντεχνιακές λογικές, ένας ενιαίος Οργανισμός σε ένα ΦΕΚ θα παραμείνει χάρτινος, καθώς το παράλογο, το αναποτελεσματικό και το εμμονικά ιδιοτελές θα οδηγήσουν τις δομές της Εκπαίδευσης σε παραλυσία μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Όσο και να θέλουν ορισμένοι δεν ταυτίζονται οι ρόλοι ενός Υπουργείου με τη λειτουργία αποκεντρωμένων υπηρεσιών του. Το Υπουργείο ως κεντρική δομή οργάνωσης και λειτουργίας του Κράτους λειτουργεί στον πυρήνα αυτού. Το Υπουργείο είναι η καρδιά και ο νους της τομεακής πολιτικής κάθε κυβέρνησης. Στα Υπουργεία χαράσσεται το όραμα από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, μετουσιώνεται σε στρατηγικό σχεδιασμό και διαμορφώνεται το πλαίσιο υλοποίησης και εκτέλεσης της κυβερνητικής βούλησης.

Το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, παρά τις συνεχείς μετονομασίες και (απο)συγχνωνεύσεις των τελευταίων ετών, αποτελεί τη μήτρα από την οποία πηγάζει το σύνολο της εκπαιδευτικής πολιτικής της Χώρας, από το νηπιαγωγείο έως το Πανεπιστήμιο, και από τον μαθητευόμενο ανήλικο τεχνίτη έως τον μεσήλικα καταρτιζόμενο. Τόσο οι τρεις βαθμίδες της τυπικής εκπαίδευσης όσο και η δια βίου κατάρτιση και εκπαίδευση συνιστούν συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας και απαιτούν ουσιώδη και μακρόπνοο σχεδιασμό, που δεν μπορεί παρά να εκπονείται και να εκπορεύεται κεντρικά, διαχεόμενος προς τις αποκεντρωμένες μονάδες του, όπως αυτές ορίζονται στην κείμενη νομοθεσία (άρθρο 1 Ν. 2986/2002), ώστε να εφαρμοστούν και να ανατροφοδοτήσουν τον επανασχεδιασμό της κυβερνητικής πολιτικής.

Το τελευταίο διάστημα πληροφορηθήκαμε για άλλη μια φορά άτυπα και διαδρομικά, ότι στα σενάρια του νέου Οργανισμού κυοφορείται η σύσταση Τομεακής Γραμματείας που θα θέσει υπό την σκέπη της τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης και όλες τις υποκείμενες σε αυτές δομές. Η επιλογή αυτή, εκτός από το ότι προσθέτει άλλη μία επιπλέον γραφειοκρατική δομή, που θα αποδειχθεί στην πράξη δυσλειτουργική, προσκρούει ευθέως στον ρόλο και σε καθαυτή τη λειτουργία των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης και των λοιπών αποκεντρωμένων μονάδων του Υπουργείου, που ο νομοθέτης ρητά ορίζει ως αποκεντρωμένες μονάδες του Υπουργείου, περιλαμβανομένων και των σχολικών μονάδων. Τυχόν ενσωμάτωση όλων αυτών των αποκεντρωμένων μονάδων, από Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης έως τα Νηπιαγωγεία της Επικράτειας, θα φαλκίδευε τον ίδιο τον συνταγματικό ρόλο του Υπουργείου Παιδείας.

Ας μην μπερδεύουν κάποιοι τεχνηέντως το θεσμικό, συντονιστικό-στρατηγικό ρόλο που έχει ένα Υπουργείο και τον εκτελεστικό χαρακτήρα που διέπει τη λειτουργία των Περιφερειακών Διευθύνσεων Εκπαίδευσης και των υποκείμενων αποκεντρωμένων υπηρεσιών, μόνο και μόνο για να πετύχουν σκοπούς αλλότριους με το εκπαιδευτικό έργο της Πολιτείας. Η επιτηδευμένη εμβάπτιση αποκεντρωμένων μονάδων ως δομών ταυτόσημων με αυτές ενός Υπουργείου δημιουργεί σύγχυση αρμοδιοτήτων και θολό τοπίο. Ας αναζητήσουν άλλους τρόπους πρόσβασης οι ενδιαφερόμενοι για οφίκια στις πτέρυγες της Ανδρέα Παπανδρέου 37. Το Υπουργείο Παιδείας είναι ένα και οφείλει να ενισχύσει με κάθε μέσο τις αποκεντρωμένες του δομές, μεταβιβάζοντας κάθε αρμοδιότητα εκτελεστικού χαρακτήρα σε αυτές, ώστε απερίσπαστο να επικεντρώσει την προσοχή του στον στρατηγικό του ρόλο και τον επιχειρησιακό σχεδιασμό.

Γι' αυτό και απαιτείται όσο ποτέ άλλοτε η ρητή επανασύσταση της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου και ένας διακριτός Οργανισμός των Περιφερειακών του Υπηρεσιών, στον οποίο να αποτυπώνεται η εκπαιδευτική διάσταση εντός μίας υποστηρικτικής διοικητικής δομής, η οποία ως προς το διοικητικό της έργο πρέπει να βρίσκεται σε αμιγή διοικητικά χέρια.

Οι διοικητικοί συνάδελφοι των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης δεν πρέπει να φοβούνται έναν δικό τους διακριτό Οργανισμό. Τα προβλήματα και οι παθογένειες δεν θα απαλειφθούν στην κολυμβήθρα ενός ενιαίου Οργανισμού, μα θα μεταλλαχθούν και θα γίνουν περιπλοκότερα. Οι συνάδελφοι, με τους οποίους οι υπηρετούντες στο Υπουργείο δεν έχουμε να χωρίσουμε κάτι παρά μόνο τις μνημονιακές περικοπές και χαράτσια, πρέπει να γνωρίζουν ότι ο Οργανισμός, όποια μορφή και να έχει τελικά, δεν πρέπει να τον αφήσουμε να καταστεί ούτε εργαλείο του «διαίρει και βασίλευε» στα χέρια των εκάστοτε κρατούντων, ούτε μέσο διώξεων και κεκαλυμμένων τιμωρητικών διαδικασιών υπαλλήλων που υπερασπίζονται τη νομιμότητα.

Για τη σχετική επιστολή πατήστε εδώ.